Polacy głównie tłem. Tak skromnego dorobku nie było od lat

18 lat temu z Helsinek polscy lekkoatleci również przywieźli dwa srebra: Moniki Pyrek w skoku o tyczce i Szymona Ziółkowskiego w rzucie młotem. W kolejnych mistrzostwach świata albo medali było więcej, albo były one z cenniejszego kruszcu.

W Budapeszcie było kilka miłych niespodzianek, jak choćby znakomity i pełen zwrotów akcji występ Ewy Swobody w finale biegu na 100 m (była szósta) czy 5. miejsce kobiecej sztafety 4x100 m. Padło kilka "życiówek" i najlepszych wyników w sezonie, ale generalnie apetyty przed imprezą były większe.

Największy niedosyt polscy kibice czuli po konkursie rzutu młotem kobiet, z którego uznawana za faworytkę Anita Włodarczyk odpadła już w kwalifikacjach, a Malwina Kopron w finale nie zdołała oddać nawet jednego dobrego rzutu. Pięciokrotny złoty medalista w tej konkurencji Paweł Fajdek tym razem nie zdołał wywalczyć medalu, chociaż od młociarza zmagającego się od początku sezonu kłopotami ze zdrowiem nikt tym razem, poza nim samym, tego nie oczekiwał.

Wielkie nadzieje były też związane z występami polskich chodziarzy, ale Katarzyna Zdziebło na obu dystansach (20 i 35 km) została zdyskwalifikowana, a Dawid Tomala chodu na 35 km nie ukończył. Podobnych rozczarowań było niestety więcej.

Nie zawiedli jedynie Natalia Kaczmarek, srebrna na 400 m, i Wojciech Nowicki, który wywalczył srebro w rzucie młotem. Mimo to w porównaniu do występów w Pekinie w 2015 roku (osiem medali, w tym trzy złote) lub w Berlinie sześć lat wcześniej (dziewięć krążków, w tym dwa ze złota) czempionat w Budapeszcie wypadł blado.

W 40-letniej historii lekkoatletycznych mistrzostw świata Biało-Czerwoni zdobyli łącznie 65 medali: 20 złotych, 20 srebrnych i 25 brązowych. Tylko raz, w Rzymie w 1987 roku, nie stawali na podium.