Rewelacyjny Holender mistrzem świata w kolarstwie szosowym

Niedzielny wyścig męskiej elity został rozegrany na dystansie 271,1 kilometra. Łączne przewyższenie wynosiło około 3000 metrów, ale nawet bez wielkich wzniesień było to piekielnie wymagające wyzwanie dla uczestników.

Trasa była podzielona na dwa odcinki. Pierwszy stanowił 120-kilometrowy dojazd z Edynburga do Glasgow. Po takim wstępie kolarzom przyszło się zmierzyć z dziesięcioma technicznymi rundami na ulicach największego miasta Szkocji. Każda z nich liczyła 14,3 km i zawierała około 50 przeważnie ostrych zakrętów, a także wiele krótkich podjazdów.

Do wyścigu przystąpiło 195 kolarzy reprezentujących 58 nacji, ale tylko garstce było dane powalczyć o czołowe miejsca na decydujących rundach w Glasgow. Kolejni uczestnicy odpadali wcześniej z zawodów w zastraszającym tempie. Na trasie nie było miejsca na najmniejszy błąd czy chwilę słabości. Każdy defekt praktycznie przekreślał szanse na dobry wynik, więc oprócz ogromnych sił trzeba było mieć sporo szczęścia. Tego zabrakło niestety m.in. Kwiatkowskiemu. Osamotniony Polak pozbawiony jakiegokolwiek wsparcia długo umiejętnie szukał sobie miejsca między innymi reprezentacjami, ale około 80 km przed końcem był już poza wyścigiem. Podobny los spotkał również m.in. trzykrotnego mistrza świata Petera Sagana, dwukrotnego mistrza Juliana Alaphilippe'a, ale i wielu, wielu innych.

Na rundach w Glasgow o największe laury powalczyli jednak ci, których mogliśmy spodziewać się na czele. Finałowe okrążenie na pozycji lidera rozpoczął van der Poel, który zaatakował z przodu na 22 km przed metą.

Ostatnią rundę rozpoczął z około 30 sekundami zapasu nad Belgiem Woutem van Aertem, Słoweńcem Tadejem Pogaczarem i Duńczykiem Madsem Pedersenem. Wydawało się już niemal pewne, że w tym gronie będą wszyscy niedzielni medaliści. Na niezwykle technicznej trasie, której trudności dodawały jeszcze przelotne opady deszczu, koncentrację trzeba było jednak zachować do samego końca. Przekonał się o tym zresztą sam van der Poel, który poślizgnął się na jednym z mokrych zakrętów, zaliczając bolesny upadek.

Holender absolutnie nie miał jednak równych sobie tego dnia. Nawet tak pechowe zdarzenie nie było w stanie go zatrzymać. Pobijany szybko wrócił na rower i w porozrywanym trykocie oraz z zakrwawionym łokciem tylko powiększał swoją przewagę nad pogonią.

Walkę o srebro wygrał spokojnie van Aert, który oderwał się od dwójki rywali w samej końcówce. Jego strata do triumfatora wyniosła jednak aż minutę i 37 sekund. Z kolei sprinterski pojedynek o miejsce na najniższym stopniu podium padł łupem Pogaczara.

Wyścig ukończyło łącznie tylko 51 kolarzy, a aż 144 wcześniej wycofało się z zawodów.

Zanim rozegrały się decydujące wydarzenia w Glasgow, przed peletonem długo uciekała dziewięcioosobowa grupa kolarzy, której akcja została zakłócona przez protest aktywistów około 192 km przed metą. Demonstranci przykleili się do drogi, skutecznie ją blokując, gdy ucieczka miała ponad siedem minut przewagi nad główną grupą.

Usunięcie protestujących z trasy okazało się bardzo trudne i jedynym rozwiązaniem w takiej sytuacji była neutralizacja. Wyścig udało się wznowić dopiero po blisko 50 minutach przerwy.