WSZYSTKO O IGRZYSKACH OLIMPIJSKICH W TOKIO>>>

Obecnie jest 206 narodowych komitetów olimpijskich. Po igrzyskach w Tokio liczba tych bez medalu spadła do 68, a bez złota do 106.

San Marino na letnich igrzyskach rywalizuje od 1960 roku. Do Tokio przysłało zaledwie pięciu sportowców, którzy wywalczyli aż trzy medale. Dwa z nich w strzelectwie - Gian Marco Berti i Alessandra Perilli cieszyli się ze srebra w rywalizacji mikstów w trapie, a Perilli dołożyła jeszcze brąz indywidualnie. Na najniższym stopniu podium stanął zapaśnik Myles Amine.

Chorąży też z medalem

Turkmenistanowi pierwszy medal - srebrny - dała sztangistka Polina Gurjewa, a dla Burkina Faso brąz zdobył trójskoczek Hugues Fabrice Zango. 28-latek, który pełnił funkcję chorążego w trakcie ceremonii otwarcia, czwartego Amerykanina Willa Claye'a pokonał o zaledwie trzy centymetry.

Bermudy sportowców wysyłają na igrzyska od 1936 roku. Pierwszy medal zdobyły 40 lat później w Montrealu - na najniższym stopniu podium stanął pięściarz Clarence Hill. Na następny krążek czekano kolejne 45 lat. W Tokio złoto w triathlonie wywalczyła Flora Duffy.

Filipiny mają blisko stuletnią olimpijską historię, bo pod własną flagą pierwszy raz startowały w 1924 roku w Paryżu. Pierwsze złoto udało im się zdobyć jednak dopiero w Tokio. W kategorii 55 kg najlepsza była sztangistka Hidilyn Diaz.

Katar na igrzyskach zadebiutował w 1984 roku w Los Angeles. Na złoto czekał więc znacznie krócej, a w dodatku w stolicy Japonii udało się zdobyć dwa. W skoku wzwyż, ex aequo z Włochem Gianmarco Tamberim, triumfował Mutaz Essa Barshim, a w podnoszeniu ciężarów (96 kg) Fares Ibrahim.

Polska wywalczyła 14 krążków - cztery złote oraz po pięć srebrnych i brązowych. Dało to Biało-Czerwonym 17. lokatę w tabeli medalowej.