Oglądaj Tokio 2020 w Player.pl

"Do dopiero początek drogi"

- W jego przypadku uwierzyć jestem w stanie absolutnie we wszystko - przyznał  mający w dorobku dwa olimpijskie złota w pchnięciu kulą Tomasz Majewski, obecnie wiceprezes Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.

Wcześniej, po raz ostatni w maju, Dobek rywalizował na dystansie 400 m przez płotki. O zmianie specjalności myślał od dawna. Brakowało decyzji. I odwagi. A ta przyszła, kiedy o pomoc poprosił Zbigniewa Króla, wcześniej trenującego i Adama Kszczota, i Pawła Czapiewskiego, czyli ośmiusetmetrowców znakomitych.

Na pierwszy obóz panowie ruszyli w listopadzie, współpraca trwa zatem naprawdę krótko. Efekt? Piorunujący - miejsce w finale igrzysk w Tokio, miejsce wśród najlepszych z najlepszych w świecie.
Apetyty były jednak większe, na szczęście. Doświadczenia Dobkowi brakuje, wiadomo, po jego stronie stoją za to odwaga, brawura i ta niezbędna w bieganiu na 800 m szczypta szaleństwa. - Nikt niczego ode mnie nie oczekuje, a ja nie mam nic do stracenia. Z każdym można wygrać - zapowiedział. Dorzucił też tajemniczo, że trener Król coś na ten finał ma w zanadrzu.

WSZYSTKO O IGRZYSKACH OLIMPIJSKICH W TOKIO>>>

Wystartowali. Obok Dobka Kenijczycy Ferguson Cheruiyot Rotich i Emmanuel Korir, Bośniak Amel Tuka i Nijel Amos z Botswany, by wymienić tylko ich. Znakomitości.

Uważać trzeba było na przepychanki, na przypadkowe podcięcia, na upadki. Polak trzymał się z tyłu stawki, bezpiecznie. Czekał.

Po pierwszym okrążeniu biegł czwarty. Na 200 metrów przed metą był trzeci. Próbował po wewnętrznej. I ruszył, za Kenijczykami. Nie dał się doścignąć, wpadł na metę w czasie 1.45,39, ma brąz, jest olimpijskim medalistą, naprawdę tego dokonał. - Dawałem z siebie wszystko, udało się zakończyć te starty tutaj w taki sposób. Do dopiero początek drogi na tym dystansie - zapowiedział.

Złoto dla Korira (1.45,06), srebro dla Roticha (1.45,23).