Oglądaj Tokio 2020 w Eurosporcie w Player.pl

W serii eliminacyjnej zachwycili, uzyskując 2:58.55. I z miejsca zrobiło się bardzo ciekawie.

Tak blisko rekordu Polski, liczącego sobie już ponad dwie dekady! Ustanowiła go wielka czwórka. Wielka - Piotr Rysiukiewicz, Tomasz Czubak, Piotr Haczek i Robert Maćkowiak, im w sezonie 1998 zmierzono równe 2.58,00. Po medal igrzysk, tych w Sydney, niestety nie sięgnęli. Pech, nieuwaga - Maćkowiak po odbiorze pałeczki przewrócił się o stojącą obok bieżni skrzynkę. I było po marzeniach.

Duszyński znowu pędził na ostatniej prostej

Ze składu obecnego tamte wydarzenia pamięta tylko Jakub Krzewina, najstarszy z nich, rocznik 1998.

- Niesamowite, kilka miesięcy temu myślałem o zakończeniu kariery, a teraz jestem tutaj - mówił po eliminacjach. To on do walki mobilizuje się pieśniami patriotycznymi - "My, Pierwsza Brygada", "Czerwone maki na Monte Cassino", "Wojenko, wojenko", różnie.

Kończył tę eliminacyjną serię Kajetan Duszyński - jak Dariusz Kowaluk i Karol Zalewski złoty medalista tej imprezy w sztafecie mieszanej. Absolwent  Biotechnologii na Politechnice Łódzkiej, pracujący nad doktoratem z krystalografii białek.

W finale też wyznaczony został na ten ostatni odcinek, by walczyć na całego, o wszystko.

WSZYSTKO O IGRZYSKACH OLIMPIJSKICH W TOKIO>>>

 

Zaczął Kowaluk. Zalewski, który przejął od niego pałeczkę, był na pozycji piątej. Mateusz Rzeźniczak, który zastąpił Krzewinę, biegł już jako czwarty, ścisk był tam jednak duży.

Niestety, siły zaczął tracić, spadł na miejsce siódme.

I Duszyński, tak fantastyczny na finiszu, tak szalony. Znowu pędził na ostatniej prostej, starta do czołówki była jednak zbyt duża. Jest piąte miejsce. Czas - 2:58.46, drugi w dziejach polskiej lekkoatletyki.

Złoto dla Amerykanów - 2.55,70.

 

 

Oglądasz