Ashleigh Barty kończy karierę. Rzuciła tenis kolejny raz - sylwetka Australijki

Pierwszy mecz w profesjonalnym turnieju Barty rozegrała pod koniec kwietnia 2010 roku, kilka dni po swoich 14. urodzinach. Przed własną publicznością w rodzinnym Ipswich poległa w starciu z dziewięć lat starszą i o wiele bardziej doświadczoną Karoliną Włodarczak. Ale już pod koniec inauguracyjnego sezonu w jednym z australijskich turniejów dotarła do półfinału, odprawiając po drodze wyżej notowane zawodniczki.

Jej kariera zaczęła gwałtownie przyspieszać. Niewiele ponad rok po debiucie dostała pierwszą szansę na występ przed międzynarodową publicznością, ale "dzikiej karty" na kwalifikacje do wielkoszlemowego US Open nie wykorzystała. Do Australii wróciła po jednym meczu. Ale drogę do bardziej prestiżowych imprez miała już przetartą.

Na początku 2012 roku po raz pierwszy pojawiła się w głównej drabince Australian Open. Również tylko na jeden mecz, ale zdobyte doświadczenie zaowocowało niespełna miesiąc później w pierwszym wygranym turnieju ITF w Sydney. Za pierwszym triumfem poszły kolejne, a 16-letnia wówczas Barty zaczęła być regularnie zapraszana przez organizatorów dużych imprez.

W maju 2013 roku doczekała się pierwszego wygranego meczu w turnieju Wielkiego Szlema. W 1. rundzie French Open pokonała Czeszkę Lucie Hradecką. I regularnie pięła się w górę rankingu, we wrześniu 2013 roku docierając do 129. miejsca.

Jednocześnie znacznie większe sukcesy odnosiła w deblu, a rok 2013 okazał się dla Australijki przełomowy. W parze z Casey Dellacqua dotarły do finału w trzech z czterech wielkoszlemowych imprez: w Australian Open, Wimbledonie i w US Open. Sezon zakończyła jako 12. deblistka świata.

I wtedy przyszedł pierwszy kryzys.

Rok 2014 nie był już dla 18-letniej Barty tak bogaty sukcesy. Wiodło się jej gorzej zarówno w singlu, jak i w rywalizacji w grze podwójnej. A pod koniec sezonu nieoczekiwanie ogłosiła, że robi sobie bezterminową przerwę od zawodowego tenisa. Szalone tempo życia i ciągłe podróże okazały się dla nastolatki zbyt dużym obciążeniem. Potrzebowała "normalnych" doświadczeń. Zajęła się grą w krykieta, choć wcześniej nie miała w tym sporcie żadnych doświadczeń. Pociągało ją jednak to, czego brakowało jej w tenisie: możliwość gry zespołowej.

Przerwa nie trwała długo. Na początku 2016 roku wróciła na korty, początkowo tylko do rywalizacji w deblu. Od połowy roku stopniowo zaczęła też grywać w turniejach singlistek, ale przerwa w karierze spowodowała, że ponownie musiała się wspinać po szczeblach rankingu. Na koniec 2017 roku była już w drugiej dziesiątce obu klasyfikacji, na koncie miała pierwszy wygrany turniej (Malaysian Open) i kolejny finał w grze podwójnej, tym razem na kortach Rolanda Garrosa.

A potem Barty, która kilka lat wcześniej przerwała rozwijającą się karierę z powodu zbyt szybkiego tempa, w jakim musiała funkcjonować, w praktyce już nie schodziła z kortów, jeżdżąc z turnieju na turniej i powiększając dorobek.

W 2018 roku podniosła w górę pierwsze trofeum w Wielkim Szlemie, po triumfie w turnieju debla w US Open. Rok później triumfowała we French Open, tym razem już jako singlistka. Później dołożyła do tego wygrane w Wimbledonie w 2021 roku i Australian Open na początku bieżącego.

W środę Barty ogłosiła, że kończy tenisową karierę. Podobnie jak przed siedmiu i pół laty mówi o wyczerpaniu i braku motywacji do tego, by dalej walczyć na najwyższym poziomie. Nie zapowiada przerwy i powrotu w bliżej nieokreślonej przyszłości.

Czas pokaże, czy niespełna 26-letnia dziś Ashleigh Barty powiedziała właśnie w tenisie swoje ostatnie słowo.

Autor: macz/twis / Źródło: eurosport.pl