- Niektórzy ludzie lubią skakać na bungee. Ja lubię wracać do tenisa po urodzeniu dzieci - te słowa 34-letniej Niemki przytaczała niedawno oficjalna strona WTA i to one doskonale obrazują niezwykłą historię, jaką przywiozła ze sobą na Wimbledon.

Zdjęcie taty w torbie

103. obecnie zawodniczka rankingu przyszła na świat w 1987 roku w Bad Saulgau jako Tatjana Malek, córka polskiego szczypiornisty Henryka, wicemistrza Polski z Pogonią Zabrze w 1976 roku. Nieżyjący już ojciec był i nadal jest jedną z najważniejszych postaci w jej życiu. Od jego odejścia po ciężkiej chorobie w 2008 roku za każdym razem w tenisowej torbie nosi jego zdjęcie. - Miałam świetne relacje z tatą. Zawsze był przy mnie i towarzyszył mi na każdym turnieju. Jego śmierć była dla mnie ogromnym szokiem i brutalnym punktem zwrotnym - wspominała tenisistka.

Z córkami gra się łatwiej

Wszystko, co najlepsze w jej tenisowym życiu zaczęło dziać się po 2012 roku, kiedy poznała przyszłego męża i trenera Charlesa-Edouarda Marię. Dość szybko na świat przyszła ich pierwsza córka Charlotte, a sama Tatjana wróciła na kort cztery miesiące później i zaczęła osiągać najlepsze wyniki w karierze. Wdrapała się na najwyższe dotąd, 46., miejsce w rankingu WTA. Później wygrała pierwszy zawodowy tytuł (na Majorce).

Jej kariera przyspieszyła, ale spektakularnych osiągnięć wciąż brakowało. Punktem zwrotnym okazało się... urodzenie drugiej córki Cecilli, która powiększyła rodzinę wiosną 2021.

W nowym sezonie, po kolejnym błyskawicznym powrocie, gra jak nigdy. Wygrała drugi tytuł w karierze (w Bogocie), a już to, co wyprawia w Wimbledonie, przechodzi najśmielsze oczekiwania kibiców, ale z pewnością również jej samej.

Awansując do półfinału, została pierwszą matką dwójki dzieci na tym etapie turnieju w tym stuleciu oraz najstarszą zawodniczką w historii Ery Open, która zadebiutuje w najlepszej czwórce turnieju wielkoszlemowego. A przecież drogę półfinału miała piekielnie trudną. Odprawiła między innymi piątą na świecie Marię Sakkari czy byłą mistrzynię Rolanda Garrosa Jelenę Ostapenko, z którą broniła piłek meczowych.

O finał zagra w czwartek z Ons Jabeur. O finał, który jeszcze kilkanaście dni temu pozostawał wyłącznie w sferze marzeń, bo przez 15 lat wielkoszlemowej kariery najdalej dotarła do trzeciej rundy (Wimbledon 2015).

- Jestem z siebie dumna, że osiągnęłam ten punkt. Nie ma znaczenia, ile masz lat, ile masz dzieci, po prostu musisz iść dalej i wierzyć w siebie. Kiedy wracasz po urodzeniu, nie wiesz, jak się ułoży. Miałam naprawdę szczęście, bo nie miałam wielu kontuzji i mam nadzieję, że tak pozostanie. Ale to także naprawdę ciężka praca. To wszystko nie bierze się znikąd. Codziennie jesteśmy na korcie, staramy się poprawiać, bo czasami niuanse mogą zmienić mecz - podkreślała Maria w rozmowie z WTA.

34-latka pytana o jej największą motywację bez wahania odpowiada, że chce być wzorem do naśladowania dla swoich córek, a tenis i jego otoczka jest do tego znakomitym środkiem. Inspiracją jest natomiast jej dobra koleżanka, mieszkająca po sąsiedzku w Kalifornii Serena Williams, która również wróciła na korty po urodzeniu dziecka.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Tatjana Maria (@tatjanamaria87)