Iga Świątek: sam talent nie wystarczy

Iga Świątek: - Kondycyjnie wytrzymałam dobrze. Potrzebuje teraz kilku dni na regenerację i wracam do ciężkich treningów. To dla mnie nowość granie dwóch meczów jednego dnia. Do tej pory nie łączyłam singla i debla. To było najbardziej wymagające.

- Mentalnie źle podeszłam do tego spotkania. Nie byłam przygotowana. Musiałam się przyzwyczaić do atmosfery całego widowiska. Doskonale zdaję sobie sprawę, że początek miałam fatalny, ale na szczęście z meczu na mecz się rozkręcałam. Dopiero w sobotę grałam naprawdę nieźle. Może nie był to jeszcze mój najlepszy tenis, ale nie mogłam narzekać. Mam nadzieję, że następnym razem będę w lepszej dyspozycji.

- Na pewno. Takie mecze są najlepsze. Było kilka decydujących piłek przy których musiałyśmy się zmobilizować na maksa no i to zrobiliśmy. Dostarczyłyśmy kibicom dużo wrażeń. Cieszę się, że decydujący mecz mogłam zagrać z Alą Rosolską. Ona ma niesamowite podejście do tenisa. Chciałbym się od niej nauczyć nastawienia. Jeśli chodzi o mój singiel, to grałam z zawodniczką z TOP40 WTA (Światek walczyła z 34. w rankingu Dajaną Jastremską – przyp.red.). Podeszłam na większym luzie. Przegrałam, ale jestem zadowolona z wyniku.

- Rok temu byłyśmy piąte, teraz trzecie, więc trzeba to uznać za sukces.

- Tak, miałam z tym problem. W Zielonej Górze była zupełnie inna, wolniejsza nawierzchnia niż ta w Melbourne. Trzeba było szybko się zaadaptować do nowej rzeczywistości. Na tym też polega klasa tenisistki, żeby umiała się przystosować do innych warunków. Ja się dopiero tego uczę.

- Ten turniej może nie był odpowiedni do porównywania, bo miałam swoje dziwne zachowania, ale na pewno jestem bardziej pewna siebie niż przed rokiem.

- Na przykład w meczu z Dunką Clarą Tauson straciłam kontrolę nad emocjami. Żałuję swojego zachowania. Zdarzyło mi się też wystrzelić piłkę w trybuny, za co przepraszam. Jeśli ktoś przeze mnie ucierpiał, to posypuję głowę popiołem. Nie chciałabym mieć więcej takich meczów. Wygrałam, ale nie byłam zadowolona ze swojej postawy.

- Po prostu chcę się odciąć od publiczności. Doping jest głośny i czasem w przerwach nie warto się rozpraszać, stąd ten ręcznik na głowie.

- Większa presja jest grając dla kadry. Tutaj jednak mam drużynę za sobą i znakomity doping, a to mi wszystko rekompensuje.

- Nie do końca. Po pierwsze mecz meczowi nie jest równy, a po drugie w Zielonej Górze nawierzchnia była wolniejsza, przez co uderzenia nie miały takie prędkości jak na szybszym korcie. Uważam również, że ona nie zagrała swojego najlepszego tenisa. Giorgi z kolei zmiotła mnie z kortu. Nie miałam nic do powiedzenia.

- Nie oszukuję się po prostu. Tenisowo jest wiele jeszcze do poprawy. Poza tym ja też nie byłam w Zielonej Górze w najlepszej dyspozycji. Wiem, że potrafię grać lepiej.

- Zależy na jakim poziomie. W turniejach mniejszej rangi typy ITF nie widziałam różnicy, bo radziłam sobie w nich dobrze. Dopiero w imprezach wyższej kategorii widać ten przeskok. Zdaję sobie sprawę, że na tym poziomie sam talent nie wystarczy. Muszę go poprzeć ciężką pracą. Trzeba spędzić na korcie kilkaset godzin, a będzie lepiej. Cały czas się uczę.

- Zagram w Budapeszcie. Potem zamierzam wystąpić w kwalifikacjach do Indian Wells, jeśli oczywiście się dostanę. Moim celem jest ugranie czegoś na tym szczycie. Na razie chcę się przetrzeć przez te najlepsze turnieje. Zobaczyć, czy jestem w stanie rywalizować na tym poziomie. Jeśli mi nie wyjdzie, wrócę do słabszych turniejów. Warto jednak jest zbierać doświadczenie i rywalizować z najlepszymi.

- Chcę zbierać doświadczenia. Jakiś czas temu założyłam sobie, żeby skończyć rok w pierwszej sześćdziesiątce rankingu WTA, ale teraz nie spinam się na to. Nie muszę wygrywać już teraz. Ważne, żebym to robiła za kilka lat.

- Jestem zaszczycona i cieszę się, że ludzie mnie doceniają. Agnieszka była przecież przez 10 lat w topie WTA.

- Staram się od tego odcinać i koncentrować na własnych celach, a nie na oczekiwaniach innych osób. Nie ucieknę jednak od tych porównań.

Autor: Rozmawiał Piotr Kaszubski / Źródło: Eurosport