39 zwycięstw w 48 meczach

To pięć miesięcy bez jednego dnia. Pięć miesięcy tułania się po hotelach i tych samych twarzy wokół. Pięć miesięcy przemierzania świata wzdłuż i wszerz, kiedy rodziny pozostawały w Polsce. Wychodzi, że do wtorku grali średnio co trzy dni. Ale to wszystko osładzają sukcesy, fantastyczne emocje i medale, które w sporcie są przecież solą.

Selekcjoner Vital Heynen do wagonika tej szaleńczej kolejki zaprosił ponad 30 siatkarzy. Mógł sobie na to pozwolić, bo pokłady potencjału w polskiej siatkówce są niezbadane i być może to właśnie głębia składu sprawiła, że Polacy świętowali po każdym turnieju, w którym wzięli udział. Bo czy dałoby się grać przez pięć miesięcy średnio co trzy dni dwunastoma lub czternastoma zawodnikami, których zwykle wpisuje się do meczowego protokołu?

Rotacja siatkarzy i maniakalna dbałość o ich regenerację sprawia, że Heynen znów triumfuje. Na jego szyi wiszą trzy kolejne medale, a co najważniejsze utorowana została też droga do tego najważniejszego krążka - przyszłorocznych igrzysk olimpijskich.

Brąz, awans, brąz, srebro

Wszystko zaczęło się 25 maja od sparingu z Niemcami. Oczywiście wygranego, bo wśród 48 meczów zdarzyło się tylko dziewięć porażek. Jak na tak trudny sezon, wynik rewelacyjny.

Później przyszła Liga Narodów. Weekend po weekendzie w różnych częściach świata grać trzeba było po trzy mecze. Co tydzień do samolotu wsiadał inny skład, ale jedno było niezmienne - Polakom sukcesywnie przybywało punktów. Awans do Final Six był celem minimum, ale już medal wywalczony w Chicago miłą niespodzianką. A to dlatego, że za ocean polecieli nieopierzeni siatkarze, którzy mieli zebrać doświadczenie. To się udało, a przy okazji zgarnęli brąz.

Najważniejsze dopiero miało nadejść. Sparingi z Holandią i Memoriał Huberta Jerzego Wagnera były etapem przygotowań do imprezy sezonu - sierpniowych kwalifikacji olimpijskich. Na ten turniej szykowany był szczyt formy i wszystko zagrało wyśmienicie. Kadra wzmocniona długo wyczekiwanym Wilfredo Leonem zagrała w Gdańsku koncertowo i wysłała w świat jasny sygnał - jedziemy do Tokio i jedziemy tam po medal.

Następne na liście do odhaczenia były mistrzostwa Europy. I to odhaczenie również ma wymiar historyczny, medalowy, bo siatkarze wywalczyli brąz. Jak sami mówili, interesowało ich tylko złoto, ale powinęła im się noga w najmniej odpowiednim momencie - półfinale ze Słowenią.

Ledwie dzień po po ostatnim meczu z Francją kadrowicze polecieli do Japonii. Tam sezon kończyli najbardziej morderczym siatkarskim turniejem na świecie. 11 meczów w 15 dni, niejako na dobicie. Polscy mistrzowie nawet nie próbowali ukrywać, że myślami są już w domu, ale na parkiecie robili swoje. Znów grali jak z nut, a dziewięć zwycięstw dało im srebro.

Szaleństwo dobiegło końca. Trzy medale wielkich imprez, awans olimpijski i Leon wkomponowany w grupę, jakby funkcjonował w niej od lat - to był wymarzony sezon.

Ale Biało-Czerwoni mogą zwolnić tempo tylko pozornie. Ligowy sezon w naszym kraju rusza 26 października. Jeszcze tydzień wcześniej rozpoczną się rozgrywki we Włoszech, gdzie na co dzień grają Bartosz Kurek, Mateusz Bieniek, czy właśnie Leon. No i Heynen, który rozpoczyna pracę w Perugii i Japonię opuścił już dwie godziny po wygranym meczu z Iranem, nie odbierając nawet medalu.

TURNIEJE POLSKICH SIATKARZY W 2019 ROKU:
31 maja - 14 lipca: Liga Narodów
1-3 sierpnia: Memoriał Huberta Jerzego Wagnera
9-11 sierpnia: Kwalifikacje olimpijskie
13-28 września: Mistrzostwa Europy
1-15 października: Puchar Świata

SEZON POLSKICH SIATKARZY W LICZBACH:
3 - liczba wywalczonych medali
5 - liczba rozegranych turniejów
9 - liczba porażek
32 - liczba zawodników, biorących udział w turniejach
39 - liczba zwycięstw
48 - liczba rozegranych meczów
152 - liczba dni od pierwszego dnia zgrupowania