Robert Lewandowski Piłkarzem Roku UEFA - biografia: wiek, zarobki, wykształcenie, wzrost, dzieci

- Bardzo ciężko pracowaliśmy na ten sukces. Myślę, że przeszliśmy do historii nie tylko ze względu na triumf w finale Ligi Mistrzów, ale też z uwagi na to, iż wygraliśmy wszystkie mecze w tej edycji. Jestem dumny z tej drużyny. Z tego, jak graliśmy i jaki futbol pokazywaliśmy - mówił Lewandowski po wygranym 1:0 z Paris Saint-Germain sierpniowym finale w Lizbonie.

W decydującym spotkaniu polski napastnik nie zdobył bramki, ale wcześniej miał ich 15. Jego udział w dotarciu przez Bawarczyków do finału był ogromny. Sam oczywiście sięgnął po koronę króla strzelców.

- Robert jest dla mnie najlepszym środkowym napastnikiem na świecie i od lat filarem naszego zespołu - mówił już rok temu szef klubu z Monachium Karl-Heinz Rummenigge, jakby przeczuwając, że najlepsze dopiero przed Polakiem.

Lewandowski w sierpniu 2019 roku przedłużył umowę z Bayernem Monachium z 2021 do 2023 roku. Gwarantuje mu ona zarobki na poziomie 20 milionów euro za sezon. Po roku od tamtego wydarzenia chyba nikt w Monachium nie ma wątpliwości, że warto było znów postawić na polskiego napastnika.

Kariera urodzonego 21 sierpnia 1988 roku w Warszawie Lewandowskiego od początku układała się niemal wzorcowo - na boisku i poza nim. Król strzelców na trzecim poziomie rozgrywkowym w 2007 roku, rok później podobny tytuł na zapleczu ekstraklasy (oba w barwach Znicza Pruszków), a w 2010 roku - już jako piłkarz Lecha Poznań - król strzelców ekstraklasy.

W styczniu 2009 roku Lewandowski został uznany przez brytyjski "Times" jednym z 50 najbardziej obiecujących graczy świata poniżej 23 lat. Szybko udowodnił, że wybór był nieprzypadkowy. Z każdym kolejnym sezonem wspinał się w hierarchii najlepszych piłkarzy globu. Napastnik, który w 2006 roku kosztował Znicz pięć tysięcy złotych (wcześniej grał w rezerwach Legii), w czerwcu 2010 roku przeszedł z Lecha Poznań do Borussii Dortmund za 4,5 mln euro. Wtedy wydawało się, że Kolejorz zrobił świetny interes, ale szybko okazało się, że jeszcze lepiej wyszli na tym Niemcy.

Z BVB wywalczył dwa razy mistrzostwo kraju, raz Puchar Niemiec, tytuł najlepszego strzelca Bundesligi (2014), a w maju 2013 roku wystąpił w finale Ligi Mistrzów (porażka 1:2 na Wembley z Bayernem).

Latem 2014 roku, na zasadzie wolnego transferu, przeszedł do Bayernu, gdzie kontynuuje kolekcjonowanie trofeów. Do tej pory sześć razy sięgał po mistrzostwo Niemiec, trzy razy po Puchar Niemiec, wywalczył też kolejne cztery tytuły króla strzelców tamtejszej ekstraklasy (2016, 2018, 2019, 2020).

W minionym sezonie zdobył 34 bramki w niemieckiej ekstraklasie. Miał szansę zostać laureatem "Złotego Buta", nagrody dla najlepszego strzelca piłkarskich lig w Europie, ale ostatecznie ten tytuł przypadł zawodnikowi Lazio Rzym - Ciro Immobile.

Przez kilka lat środowisko piłkarskie rozgrzewał temat ewentualnego transferu Lewandowskiego z Bayernu. Real Madryt, Paris Saint-Germain, Chelsea Londyn – takie kluby pojawiały się przy nazwisku kapitana reprezentacji Polski.

Bayern konsekwentnie jednak nie chciał puścić swojego najlepszego strzelca, podkreślając, że na rynku nie ma dostępnych piłkarzy tej klasy. W końcu temat ucichł, a ubiegłoroczne przedłużenie umowy z Bayernem potwierdziło, że polski napastnik być może pozostanie tam do schyłku swojej kariery.

Ojciec Lewandowskiego był judoką, grał również w piłkę w Hutniku Warszawa. Mama była siatkarką w pierwszej lidze, w barwach AZS Warszawa.

Żona Anna, z którą ma dwie córeczki - trzyletnią Klarę i urodzoną w maju tego roku Laurę - z powodzeniem uprawiała karate, była reprezentantką Polski. Obecnie jest m.in. znaną trenerką fitness, specjalistką do spraw żywienia, promującą zdrowy i aktywny tryb życia.

- Ten puchar dedykuję oczywiście rodzinie. Mojej żonie, moim dzieciom, ale też mojemu świętej pamięci tacie, który na pewno gdzieś cały czas na mnie patrzy i wierzył we mnie - przyznał po finale Ligi Mistrzów polski zawodnik. Ojciec Lewandowskiego zmarł, gdy Robert był nastolatkiem.

Lewandowski przez wielu ekspertów jest uznawany za napastnika kompletnego. Świetnie odnajduje się w polu karnym, jest doskonale wyszkolony technicznie, silny, bardzo dobrze gra głową i znakomicie wykonuje stałe fragmenty gry - rzuty karne i wolne.

W drużynie narodowej zadebiutował 10 września 2008 roku w wygranym 2:0 wyjazdowym spotkaniu eliminacji MŚ 2010 z San Marino. Jak w wielu innych inauguracyjnych występach, zdobył bramkę. Do tej pory koszulkę z orzełkiem założył 112 razy i strzelił 61 goli, co w obu przypadkach jest rekordem w historii reprezentacji Polski.

Od grudnia 2014 roku pełni funkcję kapitana Biało-Czerwonych. Półtora roku później dotarł z reprezentacją do ćwierćfinału mistrzostw Europy we Francji, choć na tym turnieju szczególnie nie błyszczał - zdobył jedną bramkę (w ćwierćfinale z Portugalią).

Wśród jego licznych rekordów zwracają uwagę dwa - najszybszy hat-trick w reprezentacji Polski (w ciągu czterech minut w meczu eliminacji ME 2016 z Gruzją w Warszawie), a także pięć goli w ciągu dziewięciu minut w ligowym spotkaniu z Wolfsburgiem we wrześniu 2015 roku.

Z dorobkiem 68 bramek w Lidze Mistrzów zajmuje czwarte miejsce wśród najlepszych strzelców tych rozgrywek. Ponadto jest m.in. najlepszym zagranicznym strzelcem w historii Bayernu. Zajął czwarte miejsce w plebiscycie Złota Piłka FIFA za 2015 rok, gdy był to jeszcze wspólny plebiscyt z magazynem "France Football".

Wychowanek Varsovii w ogromnej mierze zapracował na swój bilet na mundial 2018 w Rosji. Z 16 golami został bowiem najlepszym strzelcem eliminacji mistrzostw świata w strefie europejskiej.

Turniej w Rosji okazał się jednak ogromnym rozczarowaniem. Polska zajęła ostatnie miejsce w grupie H, z kadrą rozstał się trener Adam Nawałka, a samego Lewandowskiego za jego występy w MŚ spotkała duża krytyka.

Nie da się ukryć, że wielkie turnieje z reprezentacją dotąd raczej mu nie służyły. Jedna bramka na Euro 2012, jedna również na Euro 2016 i żadnej w mistrzostwach świata 2018.

Od 23 sierpnia 2020 roku nikt mu już jednak nie wypomni, że jest wybitnym piłkarzem bez cennego trofeum na arenie międzynarodowej.

Triumf w Lidze Mistrzów od dawna był jednym z najważniejszych celów 32-letniego napastnika, który już w przeszłości apelował o wzmocnienie Bayernu. Teraz, pod wodzą chwalonego trenera Hansiego Flicka, a także dzięki golom Lewandowskiego, drugiej młodości Thomasa Muellera, fenomenalnym asystom Joshuy Kimmicha czy rozwijających się w błyskawicznie młodszym graczom Bayernu drużyna z Monachium dokonała tej sztuki.

Duże pieniądze przynosi Lewandowskiemu nie tylko gra w piłkę, ale również rozważne inwestowanie poza boiskiem. Piłkarz promuje produkty wielkich firm - pojawiał się w reklamach m.in. napojów gazowanych, maszynek do golenia, telefonów komórkowych, obuwia sportowego, telewizorów czy garniturów. W 2017 roku tygodnik "Newsweek" poinformował, że jego roczne wpływy z udziału w kampaniach reklamowych szacowane są na 10 milionów złotych.

Lewandowski jest też coraz prężniejszym biznesmenem. Działa m.in. na rynku nieruchomości, inwestuje w start-upy (nowe przedsiębiorstwa szukające modelu biznesowego, który zapewniłby im zyskowny rozwój), dom mediowy, a nawet restaurację na jeziorze w Giżycku.

W pogoni za sukcesem Lewandowski nie zapomniał o edukacji i uzyskał wyższe wykształcenie. W 2017 roku piłkarz ukończył studia na kierunku wychowanie fizyczne o specjalizacji trenersko-menedżerskiej w warszawskiej Wyższej Szkole Edukacji w Sporcie. Jego praca licencjacka zatytułowana była "RL 9. Droga do sławy".

Od lat udziela się również charytatywnie i wspiera różne inicjatywy społeczne. W 2014 roku został Ambasadorem Dobrej Woli UNICEF.

Pandemia, a co się z tym wiąże mnóstwo zmian również w piłkarskim kalendarzu, sprawiła, że tygodnik "France Football" odwołał tradycyjny i prestiżowy plebiscyt, w którym najlepszy zawodnik otrzymuje "Złotą Piłkę".

To Lewandowskiemu nie wadzi, bo to właśnie on jest od czwartku Piłkarzem Roku UEFA. Ba, on - decyzją europejskiej centrali - jest również najlepszym napastnikiem minionego sezonu.

Autor: pqv/TG / Źródło: eurosport.pl, PAP