W roku 2020 pochodzący z USA Szwed trafił do historii lekkoatletyki. Najpierw o centymetr - 6,17 - poprawił w Toruniu halowy rekord Francuza Renauda Lavilleniego. Kilka dni później w Glasgow - też pod dachem - udanie zaatakował 6,18.

Latem, mimo szalejącej pandemii COVID-19, na stadionie w Rzymie huknął 6,15. Teraz stwierdził, że stać go na więcej. - Zawsze jest miejsce na poprawę, więc tak, wierzę, że będzie jeszcze wyżej. Jak wysoko? Tego nie wiem. Jestem jednak pewien, że to nie koniec - oznajmił.

Duplantis: ktoś nierealny w tym, co robił

Słowa Szweda potwierdził sam Bubka. - W jego zasięgu jest 6,25 - ocenił Ukrainiec. 

Duplantis skakał od zawsze, w ogródku, na bosaka szalał na skleconym przez rodziców rozbiegu jako czterolatek. Nie bał się niczego, co w tej konkurencji jest szalenie ważne. Bawił się, choć lepiej nazwać to pierwszymi treningami. - Dorastałem wiedząc oczywiście, że był ktoś taki, jak Bubka. Ktoś nierealny w tym, co robił, jak mitologiczna istota. Poprawienie jego osiągnięcia było zatem uczuciem absolutnie szczególnym - wyznał.

Cel na sezon 2021 ma jasny - złoto olimpijskie w Tokio, w przełożonych z powodu koronawirusa z roku 2020 igrzyskach.  Bubka sięgnął po ten sukces raz, w roku 1988 w Seulu. W jego przypadku tylko raz.

- To marzenie. Jeżeli się spełni, będę mógł powiedzieć, że jestem najlepszym tyczkarzem świata - stwierdził Duplantis.