Wszystkie etapy Tour de France od startu do mety w Eurosporcie 1 i w Eurosport Playerze

Atak Juliana Alaphilippe'a na 2. etapie Tour de France nieprzypadkowo rozpoczął się 13 km przed metą. Cztery km dalej zlokalizowana była premia bonusowa, na której kolarze mogli zdobyć dodatkowe sekundy, odejmowane od czasu uzyskanego przez nich na linii mety. Gdyby francuski kolarz zrezygnował z tej zdobyczy, a na drugim miejscu zameldowałby się kolarz z wygraną premią, to on, a nie Alaphilippe byłby liderem wyścigu. Kolarz Deceuninck-Quick Step zaryzykował wczesny atak, ale to ryzyko się opłaciło.

Bonifikaty czasowe

Wszystko przez skomplikowany system bonifikat, jakie przewiduje regulamin Tour de France. Z wyjątkiem etapu jazdy na czas, wszystkie inne odcinki są premiowane bonusami sekundowymi. Zwycięzca etapu otrzymuje 10 s, drugi zawodnik na mecie 6 s, a trzeci 4 s.

Na ośmiu etapach wyścigu organizatorzy przewidzieli specjalne premie bonusowe, zlokalizowane najczęściej w końcówce etapu. Jedną oglądaliśmy na niedzielnym etapie, kolejne zobaczymy na etapach: 6., 8., 9., 12., 13., 16. i 18. Tu również premiowanych jest trzech kolarzy, którzy otrzymują odpowiednio: 8, 5 i 2 sekundy.

Bonifikaty czasowe mają duże znaczenie dla klasyfikacji generalnej, w której decydujący o pozycji zawodnika jest łączny czas uzyskany na wszystkich etapach, od którego odejmowane są bonusy. W sytuacji, w której dwóch kolarzy ma w klasyfikacji taki sam czas, o jego miejscu decydują ułamki sekund zarejestrowanych podczas jazdy na czas. W tegorocznym Tourze będzie ona dopiero na przedostatnim etapie. Do tej pory o miejscach w klasyfikacji decydować będzie suma wszystkich miejsc, zajętych przez kolarza na poszczególnych etapach.

Oglądasz

Walka o zieloną koszulkę

W odróżnieniu od wielu innych wyścigów, w Tour de France obowiązuje skomplikowana tabela, według której przyznawane są punkty do klasyfikacji zielonej koszulki. Nagradzanych punktami jest pierwszych 15 kolarzy przekraczających linię mety lub linię lotnego finiszu. Liczba punktów jest uzależniona od profilu etapu. Najwięcej punktów można zarobić na mecie etapu płaskiego. Zwycięzca zdobywa ich aż 50. Piętnasty kolarz na mecie sprinterskiego etapu może liczyć na dwa oczka.

Na etapach o średnim profilu trudności, określanych często jako etapy pagórkowate, zwycięzca otrzymuje 30 punktów. Na odcinkach górskich, na etapie jazdy indywidualnej na czas oraz na każdym lotnym finiszu do zdobycia jest maksymalnie 20 punktów. Wyniki na lotnych finiszach są w Tourze zaliczane tylko do klasyfikacji punktowej, nie ma tu bonifikat czasowych.

Gdyby zdarzyło się, że na mecie w Paryżu dwóch lub więcej kolarzy będzie miało taką samą liczbę punktów, o wygranej będą decydować kolejno: liczba wygranych etapów, liczba wygranych lotnych finiszów oraz - w ostateczności - miejsce w klasyfikacji generalnej.

Klasyfikacja górska

Podjazdy w Tour de France podzielone są na pięć kategorii: od 4. do 1. oraz HC - ponad kategoriami (od: hors categorie). Najłatwiej jest w przypadku wzniesień 4. kategorii, gdzie jednym punktem nagradzany jest pierwszy kolarz na szczycie. Dwóch kolarzy punktuje na wzniesieniach 3. kategorii, a zwycięzca otrzymuje wówczas dwa punkty.

Na premii 2. kategorii o punkty walczyć może czterech kolarzy. Do podziału mają 5, 3, 2 i 1 punkt.

Szczyt 1. kategorii nagradza sześciu zawodników, z których najszybszy może zdobyć 10 punktów.

Szczególnie atrakcyjna dla walczących o koszulkę w czerwone grochy jest premia HC, na której punkty zdobywa ośmiu kolarzy. Najlepszy może ich zgarnąć aż 20, a na szczycie Meribel Col de la Loze (etap 17.), który jest najwyższym puntem tegorocznej edycji Tour de France, zdobyte punkty liczą się podwójnie.

I podobnie jak w klasyfikacji punktowej, gdyby na mecie wyścigu dwóch kolarzy miało taką samą liczbę punktów, królem gór zostanie kolarz o większej liczbie wygranych premii HC, a gdyby nadal panował tu remis, decydować będzie liczba zwycięstw na premiach kolejnych kategorii, od najwyższej do najniższej. W ostateczności decydować będzie miejsce w klasyfikacji generalnej.

Limit czasu

Punkty zdobyte w klasyfikacji górskiej i punktowej można w Tour de France stracić. Dzieje się tak w sytuacji, w której zawodnik przekracza przewidziany regulaminem limit czasu, ale decyzją sędziów zostaje przywrócony do wyścigu, co wbrew pozorom nie należy do rzadkości.

Regulacje dotyczące limitu czasu, po przekroczeniu którego zawodnik jest wykluczany z udziału w dalszej rywalizacji, to najbardziej zawiły fragment regulaminu wyścigu.

Generalna zasada jest taka, że limit czasu dla pozostałych zawodników wyznacza procent czasu uzyskanego przez zwycięzcę. Ale on zależy dodatkowo od wielu czynników: od poziomu trudności etapu (regulamin przewiduje ich aż sześć) oraz od średniej prędkości, jaką na mecie uzyskał zwycięzca. Limit czasu może więc wynosić od 4 proc. czasu zwycięzcy łatwego etapu, przejechanego ze średnią prędkością 36 km/h, ale może wzrosnąć aż do 12 proc., gdy zwycięzca pokona odcinek z prędkością powyżej 50 km/h.

Ustalenie limitu dla każdego etapu należy do sędziów. Zdarza się, że na wyjątkowo trudnych etapach, przejechanych w bardzo trudnych warunkach (np. podczas upału), za peletonem zostaje duża grupa zawodników. Ich wykluczenie z wyścigu mogłoby znacząco wpłynąć na poziom rywalizacji, dlatego sędziowie w takich wypadkach decydują o ich przywróceniu do rywalizacji. Wówczas jednak kasowane są ich dotychczasowe zdobycze punktowe.

Oglądasz

W rękach arbitrów

Od decyzji sędziów zależy przyznanie zawodnikowi nagrody dla najwaleczniejszego kolarza. Jest przyznawana na każdym etapie, z wyjątkiem ostatniego, który tradycyjnie określany mianem "etapu przyjaźni". Zgodnie z obyczajem ostatni etap Tour de France dedykowany jest liderowi, który celebruje swój sukces szampanem. W złym tonie byłoby w takiej sytuacji organizowanie ucieczki.

Najbardziej waleczny kolarz nagradzany jest czerwonym numerem, o którego przyznaniu decyduje kolegium sędziów. Na mecie ostatniego etapu przyznawana jest nagroda specjalna dla "największego walczaka", który wsławił się najbardziej bojową postawą podczas całego wyścigu.

Najważniejszy warunek

Organizatorzy postawili jeden warunek, który jest nieodzowny do wygrania którejkolwiek z klasyfikacji: wyścig trzeba ukończyć. Tylko kolarz, który po 21 przejechanych etapach przekroczy linię mety na Polach Elizejskich w Paryżu, może założyć koszulkę zwycięzcy klasyfikacji.