Był jednym z najwybitniejszych gimnastyków swoich czasów. Żył 73 lata

Karierę sportową urodzony we Wrocławiu 30 września 1949 roku Szajna związał z bydgoskim klubem Zawisza. Trzy razy wystąpił na igrzyskach olimpijskich.

W Monachium w 1972 roku w wieloboju drużynowym z braćmi Mikołajem, Sylwestrem i Wilhelmem Kubicami, Jerzym Krużą i Mieczysławem Strzałką uplasował się na czwartym miejscu. Cztery lata później w Montrealu był szósty w wieloboju indywidualnym i drużynowym oraz w ćwiczeniach na poręczach, natomiast w Moskwie w 1980 roku jego najlepszą lokatą było 17. miejsce w wieloboju indywidualnym.

Ten najlepszy polski gimnastyk lat 70. XX wieku, po supremacji braci Kubiców, zdobył w mistrzostwach świata w Warnie w 1974 roku brązowe medale w ćwiczeniach na kółkach i na drążku.

W czempionatach Starego Kontynentu wywalczył siedem medali. Mistrzem w ćwiczeniach wolnych został w Bernie w 1975 roku, srebrne medale w skoku przypadły mu w 1971, 1973 oraz 1975 roku, natomiast brązowe - na kółkach w 1971, w wolnych w 1973 oraz na drążku w 1975.

W mistrzostwach Polski w poszczególnych konkurencjach był 34 razy najlepszy, a supremację w wieloboju indywidualnym udowodnił osiem razy - w 1972, 1974-1978, 1981 oraz 1983 roku.

Karierę zakończył, mając 35 lat. Jeszcze do niedawna prowadził zajęcia z adeptami gimnastyki sportowej, był także sędzią imprez w tej dyscyplinie sportu.