SUBSKRYBUJ KANAŁ EUROSPORT NA YOUTUBIE

Wilk to bardzo znany członek społeczności snookerowej, a od jakiegoś czasu również bilardowej w naszym kraju. Ogólnopolską sławę przyniosła mu jego wygrana walka z rakiem. Choć wydawałoby się, że dla snookerzysty czy bilardzisty utrata ręki powinna oznaczać natychmiastowy koniec kariery, u Wilka było przeciwnie: po amputacji jego kariera zaczęła wręcz rozkwitać.

Powrót w wielkim stylu

- Musiałem przejść bardzo ciężką chemioterapię. Potem miałem operację usunięcia kości ramiennej i wstawienia w to miejsce implantu z tytanu, a następnie jeszcze uzupełniającą chemioterapię - wspomina najtrudniejsze chwile w swoim życiu.

Bo choć sytuacja, w której się znalazł, złamałaby niejedno życie, on się nie poddał i stał się inspiracją dla innych. Wilk już po kilku tygodniach wrócił do swojej ukochanej dyscypliny i to mimo że w międzyczasie okazało się, że proteza, w której pokładał takie nadzieje, wyklucza grę.

- Też myślałem na początku, że będzie to możliwe, ale pokazano mi możliwości protezy i w tym momencie pogodziłem się z tym, że będę musiał do końca swojego życia grać jedną ręką. I postanowiłem grać tą jedną ręką jak najlepiej - mówi.

Przy stole Wilk radzi sobie przy użyciu sprytnych patentów. W codziennym życiu - wykorzystując duszę sportowca.

Nowe narodziny

- W walce z nowotworem pomogło mi ukształtowanie mojego charakteru, moja zawziętość. Serce do walki, które z rywalizacji sportowej przełożyłem na życie codzienne. Podejrzewam, że wiele osób na moim miejscu mogłoby się załamać, zrezygnować z dalszej walki o dojście do zdrowia. Moja "przygoda" z nowotworem była bardzo trudna. Były momenty zwątpienia. Nie do końca wiem, skąd miałem siłę na tę walkę - nie owija w bawełnę.

Ważnym punktem na mapie jego nowych narodzin był udział przed dwoma laty w mistrzostwach świata osób niepełnosprawnych w Northampton.

- Rywalizowały tam osoby bez ręki, czasami nawet bez rąk, po różnego rodzaju amputacjach, na wózkach inwalidzkich. To, co tam zobaczyłem - że ludzie są w stanie rywalizować, mając takie niedogodności - spowodowało, że zacząłem czuć, że można wszystko, że wystarczy tylko chcieć, że wszystko jest możliwe - nie kryje podziwu.

Z Northampton wrócił z brązowym medalem.

Teraz Wilk chce z powrotem zakwalifikować się do mistrzostw Polski - tych "normalnych", osób pełnosprawnych. Jest na dobrej drodze, bo po amputacji gra... lepiej. Grając jedną ręką, zaczął wbijać stupunktowe brejki. Wyczyn godny zawodowego snookerzysty.

- Coś w tym jest. Wielu moich znajomych mówi: "ty grasz lepiej, niż kiedy grałeś dwiema rękami!". Rzeczywiście mogę śmiało powiedzieć, że gram lepiej - dodaje Wilk z uśmiechem, który nigdy nie schodzi z jego twarzy.