- Nepalczycy nie traktują himalaizmu sportowo, jak wspinacze z zachodu Europy i innych części świata. To ich praca. Jak coś można zrobić łatwiej, z tlenem, to dlaczego z tego nie skorzystać. Oni mogą się dziwić, a nawet pukać w głowę, dlaczego inni himalaiści nie chodzą z tlenem, skoro jest łatwiej i szybciej. Poręczując szlaki w Himalajach, zawsze korzystali z tlenu. Oczywiście są jednostki, jak Nirmal Purja czy Mingma Gyalje Sherpa, zdobywcy Korony Himalajów i Karakorum, którzy być może wspinanie traktują inaczej, widzą w nim pierwiastek sportowy, ale pozostali myślę, że nie – zauważył Kaczkan.

Tlen ułatwia działanie

Nie zmienia to faktu, że zdobycie drugiego najwyższego szczytu świata dzięki wykorzystaniu tlenu było zdecydowania łatwiejsze.

- Tlen "obniża" wysokość ośmiotysięcznika o około 2000 metrów. Wspinaczka z tlenem i bez to przepaść, ale sądzę, że Szerpowie nie mają takich dylematów. Tlen nie jest w moim mniemaniu dopingiem – nie jest zakazany w himalaizmie, tak jak na przykład sterydy w sporcie, ale... bardzo ułatwia działanie. Himalaizm nie jest ograniczony przepisami – każdy może wejść w innym stylu, a nawet uznawać, kiedy zaczyna się czy kończy zima... Nepalskie ekspedycje w tym roku pod K2 zaczęły działać przed rozpoczęciem kalendarzowej zimy. Trzeba tylko mówić otwarcie o stylu i zamiarach prezentując swoje stanowisko, a Nepalczycy nigdy nie kryli faktu używania tlenu – podkreślił Kaczkan.

Oglądasz

Znacznie mniejsze ryzyko

Choć Polacy byli pierwszymi zimowymi zdobywcami aż 10 z 14 ośmiotysięczników, na K2 szybciej zameldowali się Nepalczycy. Z 10 zdobywców najwyższego szczytu Karakorum tlenu nie używał tylko Purja.

- Jego stopień ryzyka w trakcie wspinaczki w grupie, z dziewięcioma osobami korzystającymi z tlenu, był zupełnie inny w porównaniu do wypraw sportowych, które z założenia działają bez tlenu. Wejście z tlenem to zawsze większe poczucie bezpieczeństwa i komfortu psychicznego. Tak było z Purją. Przecież gdyby coś poszło nie tak jak powinno, to otrzymałby tlen natychmiast. Gdy wspinasz się z założenia bez tlenu, towarzyszy ci dużo większy stopień ryzyka, jest też inna logistyka m.in. z powodu konieczności dłuższej aklimatyzacji. Mamy tlen medyczny na wyprawach, ale on jest w niższych obozach. W górze podejmujemy ryzyko, oceniając swoje umiejętności, doświadczenie, warunki pogodowe – przyznał Kaczkan.

46-latek z Warszawy 16 stycznia 2003 roku osiągnął zimą na K2 wraz z Piotrem Morawskim i Denisem Urubką wysokość 7650 m. Dopiero w tym roku ich rekord został poprawiony.