Ostatnia ofiarą rozpoczętego 15 maja letniego sezonu jest Christopher Kulish, 62-letni amerykański prawnik, który - według relacji świadków - miał stracić przytomność podczas schodzenia ze szczytu.

Władze Nepalu początkowo odrzucały oskarżenia. Przekonywały, że za tragediami nie stoi liczba pozwoleń, a niesprzyjające warunki atmosferyczne. Po informacji o jedenastej ofierze wspinaczki zapowiedziały rozpatrzenie możliwości ograniczenia liczby zezwoleń.

Według szefa Departamentu Turystyki Nepalu agencje organizujące wyprawy już muszą przestrzegać zaostrzonych przepisów.

- Zmieniliśmy system. Agencje muszą już spełniać zaostrzone kryteria. Jeśli tego nie zrobią, nie wydamy im pozwolenia. Takie zmiany już wprowadziliśmy - zapewnił w rozmowie z CNN Danduraj Ghimire.

Biznes się kręci

Chętnych do zdobycia "góry gór" w każdym sezonie liczy się w setkach, a agencje organizujące takie wyprawy i miejscowi przewodnicy zacierają ręce. Od 1953 roku, kiedy sir Edmund Hillary i Tenzing Norgay jako pierwsi zdobyli Everest, wiele się zmieniło. Szczyt zdobywają nie tylko himalaiści, ale również chcący zaimponować wspinający się bez większego doświadczenia w górach wysokich biznesmeni.

Są chętni do wspinania, więc biznes się kręci. Wystarczy wpłata 11 tys. dolarów (tyle w tym roku kosztuje odpowiednia licencja), kolejne kilka-kilkanaście tysięcy za wynajęcie przewodnika, zgoda władz Nepalu i można z pomocą butli z tlenem próbować atakować ośmiotysięcznik w Himalajach.

Z każdym rokiem prób jest coraz więcej. Tylko w tym roku wydano 381 zgód na wejście. Himalaiści skarżą się na oblężenie drogi prowadzącej na szczyt i wynikającego z tego niebezpieczeństwa – trzeba czekać po kilka godzin na swoją kolej, żeby wdrapać się na samą górę.